Μου είπε πάλι η καφετζού

Μου ‘πε πάλι η καφετζού
κι απόψε το λευκό φλιτζάνι
στο χείλος είδε το φουστάνι
που μου ‘χες δώσει το ακαζού
και στον πυθμένα του, λιμάνι…

Το είδε λέει να γυρνάει,
το φόρεμά μου το ακαζού,
στους δρόμους κάποιου λιμανιού
για την Αγάπη να ρωτάει
που 'χε τα μάτια του αετού
τα μπράτσα, μου είπε, στεριανού
που θάλασσα δεν τον σχολνάει
δεν είδε λέει να γυρνάει…

Μου είπε πάλι η καφετζού
πως στα τοιχώματα ξεβάφει
το αρχικό μου και εχάθη
απ’ την καρίνα καραβιού
με καπετάνιο που δεν θα ‘ρθει…

Μου είπε, είδε η καφετζού
το αρχικό μου να ξεβάφει…

17/04/07